ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၂)
ဂျပန်ကိုကြောက်၍ပြေးလာကြသည့် စစ်ပြေးများမှာ ထောင်ပေါင်းများစွာ ရှိနေကြသည်။ ပြေးလာကြသူ အများစုမှာ အိန္ဒိယလူမျိုးများ ဖြစ်ကြပါသည်။
အင်္ဂလိပ်တပ်များသည် မန္တလေးမှ မြောက်ဘက်သို့ စစ်ကိုင်းတံတားကြီးကို ကျော်ဖြတ်ကာ မီးရထား၊ မော်တော်ယာဉ်များဖြင့် ဆုတ်ခွာ ထွက်ပြေးလျက်ရှိသည်။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
ဘဝအိပ်မက် ပန်းအိပ်မက်
အမှတ်စဉ်(၇၇)
“ခဏနေရင် သက်သာသွားမှာ၊ ဒါဟာ သိပ်ကြာမှာမဟုတ်ပါဘူး”
သူက သူ့ကိုယ်သူ အားပေးရင်း အိပ်ရာပေါ်တွင် တစ်စောင်းကြီး လှဲအိပ်နေမိသည်။ အသက်ရှူရသည်မှာ ရင်ထဲသို့ လေမရောက်၊ သူရှူသွင်းလိုက်သော လေများသည် ဘယ်ကိုများ ရောက်ကုန်လေသနည်းဟုတွေးကာ ပင်ပင်ပန်းပန်း ရှိုက်၍ရှိုက်၍ရှူရင်း သူ့ကိုစောင့်မျှော်နေကြမည့် ကိုဦးတို့ ညီအစ်ကိုအား သတိရသည်။
သူပါမလာ၍ ကဲကဲကိုများ ဝိုင်း၍ဆူလေကြလေမလား။
ဘဝအိပ်မက် ပန်းအိပ်မက်
ဘဝအိပ်မက် ပန်းအိပ်မက်
လူကြီးတွေကို ဒီလိုပဲ စရနောက်ရသလား ကဲကဲရဲ့၊ ဘွားရွှေကြားရင်အဆဲခံနေရဦးမယ်
စိတ်ချပါအန်ကယ်ရဲ့ စိတ်ချပြီးသွားပါ၊ အန်ကယ်ကြီးပြန်လာတဲ့အထိ ကလေးတွေကို ကျွန်တော်တို့ အသေအချာစောင့်ရှောက်ထားပါ့မယ်
ထို့နောက် သမီးကြီးမှမွေးသော သူ၏မြေးများ၊ ဟိုမှာနေ ဟိုမှာကြီးပြီး မြန်မာစကားပင် မတတ်ကြတော့သော
ဘဝအိပ်မက် ပန်းအိပ်မက်
အမှတ်စဉ်(၇၁)
“မင်းက ဘဘကြီးအတွက် ဘာလုပ်ပေးချင်လို့လဲ”
“ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ}”
ကိုဦးက ပြန်မေးသည်။
“ဘဘကြီးအတွက် မင်းလုပ်ပေးနိုင်တာတော့ရှိတယ်၊ ဒါပေမဲ့အခုတော့ မဟုတ်ဘူး”
“ဘယ်တော့လဲ၊ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ” ဦးဘပွား၏ရင်ထဲတွင် ပြင်းပြစွာနာလာသည်။ တကျွတ်ကျွတ်နှင့် စုတ်သပ်လိုက်ချင်သော်လည်း ညည်းလိုက်ချင်သော်လည်း ထိုဝေဒနာများကို အံကြိတ်ပြီး တင်းခံလိုက်သည်။
ဘဝအိပ်မက် ပန်းအိပ်မက်
