အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

“ဒီဘက်ခန်းက ရိုက်နေတာကို ဟိုဘက်ကခန်းက အတိုင်းသားကြားရတာဆရာရဲ့။ သူ့တစ်ခန်းကျော်မှာ အောင်မြင့်အဒေါ်ရှိနေတယ်။ အောင်မြင့်က အဒေါ့်ဆီလာလာပြီး စားသောက်၊ စကားစမြည်ပြောရင်းက တွေ့သွားကြတာနဲ့တူတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူမှ အသေအချာမစွပ်စွဲရဲကြဘူး။ လက်ပူးလက်ကြပ်လည်း မိတာ မဟုတ်ဘူး။ “စင်ရော်လိုက်သွားတယ်ဆိုတာကရောကွာ”

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

''မြင့်သိန်းလေးနဲ့ ကျင်ကျင်ပေါ့ ဆရာကြီးရယ်'' ''ဟ သူတို့နှစ်ယောက် ခွာပြဲနေကြတယ်ဆို။ ဦးမြစ်တို့ ဒေါ်သေးသေး တို့က  သဘောမတူဘူးဆို'' ''အဲဒါ ဖေကြံတာပေါ့ ဆရာကြီးရယ်'' ''ဘယ်လိုလဲကွ၊ ပြောစမ်းပါဦး ကွာ''

''ကျွန်တော်မြင့်သိန်းလေးကို တော်တော်သနား လာတယ် ဆရာကြီး။ ဒါနဲ့အကြံအစည်ထုတ်ရတော့ တာပေါ့။ ပထမ ကိုသန်းမောင်နဲ့တိုင်ပင်တယ်။ ပူပုံပန်း ပေါ့ ဆရာရယ်။ ကျင်ကျင်မြင်လောက်မယ့်၊ ကျင်ကျင် ကြားလောက်တဲ့ နေရာမှာ ကိုသန်းမောင်က မယ်ဒလင် တီး၊ မြင့်သိန်းလေးက ပူပုံပန်းသီချင်းဆို'' ''အို အပျိုရယ် မင်းမိဘတွေ စိတ်တူတာကိုယူမယ် ကြံရော့သလား''

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

သောင်းဒန်လည်း တက်တက်ကြွကြွ ဖြစ်လာသည်။ မတက်ကြွလျှင်မခံနိုင်။ သီတင်းကျွတ်ကျောင်းပိတ် ရက်နီးလာပြီဖြစ်ရာ မြင့်မြင့်သန်းနှင့် ကလေးများ စင်ရော်တံတားသို့ အလည်လာမည့်ရက် မဝေးတော့ပြီ။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

အောက်တိုဘာလဆန်းလာသဖြင့် ရာသီဥတု ကောင်းလာသည်။ မိုးကား မပြတ်သေး။ သို့သော် ဆက်တိုက် မရွာတော့။ စခန်းတစ်ခုလုံး အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။ ဌာနချုပ်မှလူကြီးများ ရောက်လာတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အစစအရာရာ ပြင်ဆင်နေကြသည်။ စခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်သူက လုပ်သည်။ စက်များ၊ ပစ္စည်းများ၊  သစ်ဝါး များကို နေသားတကျဖြစ်အောင် ပြောင်းရွှေ့သူများက ပြောင်းရွှေ့သည်။

“စင်ရော်ဆောင်ထိပ်က ကိုဖေချစ်တို့ဆိုင်လေးကိုရော ရှင်းလိုက်ရမလား ဆရာကြီး”

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

သီတင်းကျွတ်၍ ရာသီဥတုကောင်းလာလျှင် သူတို့သားအမိအလည်လာကြလိမ့်မည်။ အောင့်အည်းကာ စောင့်နေရမည်ဖြစ်သည်။ သင်္ချာဆရာမကြီးကို စခန်းကျောင်းတွင်စာပြခိုင်းရသော် မကောင်းလားဟုစဉ်းစား ကြည့်သည်။ မိရွှေမြင့် နှုတ်ခမ်းစူလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း။ တော်ပြီ၊ နောက် သည်အကြံမျိုးစိတ်ကူးထဲပင်မထည့် တော့ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကျောင်းအကြောင်း စဉ်းစားမိရာမှ ကလေးများနှင့် ဆရာ၊ ဆရာမများနေရာ ကျရဲ့လားဟု သတိရသဖြင့် လှမင်းနှင့်စောသာအေးကို ခေါ်၍မေးရသည်။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

သောင်းဒန် ခပ်မဆိတ်နေလိုက်သည်။ သူနှင့်မဆိုင်လှဟု ထင်သည်။ သို့သော် ထိုသတင်းကြားရသည့် အတွက် ဝမ်းသာသည်။ တိုင်းမှူး ရန်ကုန်ရောက်သည့်အခါ ဌာနချုပ်မှ အုပ်ချုပ်ရေးမှူးနှင့် တွေ့သည်။

စင်ရော်လမ်းမကြီးပေါ်တွင် ကလသဖကားများ ပြေးမည်ဟုပြောသည်။ ထိုဂယက်ကြောင့် လမ်းအပြင်ခိုင်းခြင်းဖြစ်ရမည်ဟု သောင်းဒန်တွက်မိသည်။

တိုင်းအင်ဂျင်နီယာအဖွဲ့ကို သောင်းဒန်ကပဲ တောင်ထိပ်သို့ ခေါ်သွားကာ ရှင်းပြသည်။

''ဟောဟိုနားမှာ ကျောက်ဆောင်တစ်ခုရှိတယ် ခင်ဗျ။ အဲဒါနဲ့ တစ်ဆက်တည်းနေမှာပဲ''

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

ထို့နောက် တံတားခန်းဖွင့်မှာ ပေ ၇ဝ တစ်ခု၊ ပေ ၁ဝဝ လေးခုဖြစ်သွားမည့် အကြောင်းကိုလည်း ရှင်းပြသည်။ မည်သူမျှမကြိုက်ကြ။ အလှပျက်သွားမည်ဟုဆိုကြသည်။ သောင်းဒန်နှင့် တစ်သဘောတည်းပင်ဖြစ်သည်။

''ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ကွာ။   တံတားပြီးဖို့က အရေးကြီးတာ။ ခုအတိုင်းဆိုရင်တော့ အားလုံးချောချောမောမော ဖြစ်သွားမှာပဲ။ ဒါကြောင့်  ငါလည်း အလှပျက်တာကို အကျောက်အကန် မပြောခဲ့တော့ဘူး''

သူတို့အားလုံး အနည်းငယ် အားတက်သွားကြသည်။

သို့သော်လည်း ရင်ထဲတွင်ကား လုံးလုံးပေါ့မသွား။