အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

ငယ်ဘဝ

ယမန်နေ့မှအဆက်

စဉ့်ကိုင်မြို့အလယ်တန်းကျောင်း

ကျောင်းဖွင့်သည်နှင့် မောင်ငြိမ်းချမ်းစဉ့်ကိုင်ကျောင်းမှာ တက်ရသည်။ အလယ်တန်းကျောင်းသား ဖြစ်သွားပြီ။ ရွာမှာအလယ်တန်းကျောင်းတက် သူတစ်ယောက်မျှမရှိ၍ မောင်ငြိမ်းချမ်းကျောင်းသွား ဖော်ပင်မရှိ၊ လုံချည်စိမ်းနှင့် အင်္ကျီအဖြူဝတ်ပြီး ရွာမှတစ်ယောက်တည်း ထွက်ရသည်။ အဖေကြီးဝယ် ထားသော စက်ဘီးလေးနှင့်ဖြစ်သည်။

ငယ်ဘဝ

ယမန်နေ့မှ အဆက်

ထိုနွားနို့များကိုခြံရှင်၏မိန်းမက မြေအိုးနှင့်ရွက်၍ ရွာထဲမှာလှည့်လည်ရောင်းသည်။ ရွာနှံ့အောင်ရောင်းပြီး အပြန်တွင်   ရွာတောင်တံခါးအထွက်မှာရှိသော မောင်ငြိမ်းချမ်းတို့အိမ်သို့ဝင်လာပြီး  နှစ်ဆယ်သား၊  အစိတ်သားကျန်သမျှနွားနို့များကို အလကားပေးသွား လေ့ရှိသည်။

မိုးကျ၍သူတို့ရွာသို့နွားခြံများပြန်ပြောင်းချိန်တွင် အမေကြီးက ဆန်၊ ဆီ၊ ကုလားပဲစသည့်လယ်ထွက်၊ ယာထွက်သီးနှံများကို   လက်ဆောင်ပြန်ပေးရပါ သည်။

ငယ်ဘဝ

ယမန်နေ့မှအဆက်

''အဘွားကြီး..ဖိနပ်က ဘယ်နားက တောမှာလဲ..''

မောင်ငြိမ်းချမ်း လှမ်းမေးလိုက်သည်။

အဘွားကြီး နောက်သို့ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။

''ဟိုးကမြင်ရတဲ့ စင်္ကြံကုန်းလွန်ရင် ကျော်သိန်းတို့ ပြောင်းခင်းတွေ့မယ်။ ပြောင်းခင်းလွန်ရင် ဝါခင်းရှိတယ်..ဝါခင်းကျော်ရင်..နောက်ထပ်ကုန်းတစ်ခု တွေ့မယ်..။အဲဒီကုန်းပေါ်က ထနောင်းပင်အောက်မှာ မီးဖိုလေးဘေး ချွတ်ထားတာ..''

အဘွားကြီးက  အပြည့်အစုံပြောပြသည်။

''ဟေ့ကောင်  မသွားနဲ့ အဝေးကြီးပဲ။ သွားရင်တော့ မင်းအမေကြီးကို သွားတိုင်မှာ..''