အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်

အမှတ်စဉ်(၇၁)

    အဓိကထိုးစစ်ဆင်ရန် ရန်သူ့ခံစစ်၏ အပျော့ဆုံးနေရာကိုရွေးချယ်ခြင်းသည် စစ်၏ အခြေခံ သဘောတရားဖြစ်ပါသည်။    ရန်သူ၏ ရှေ့မျက်နှာစာမှ သမားရိုးကျ ထိုးစစ်ဆင်ခြင်းထက် ရန်သူ့ခံစစ်လိုင်းကို ကွေ့ပတ်၍ မမျှော်လင့်သည့်နေရာနောက်ပိုင်းကို ရွေးချယ်တိုက်ခိုက်ခြင်း စသောဂျပန်ဆရာများ သင်ပေးလိုက်သည့် နည်းပရိယာယ်ကို ပြည်တွင်းစစ်ဆင်ရေးတွင် လက်တွေ့ကျင့်သုံးခဲ့ရာ   အောင်မြင်မှု ရရှိခဲ့ပါသည်။

ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်

အမှတ်စဉ် (၆၉)

တိုက်ခတ်သောလေသည် “ခါမိခါဇေ” တော့ မဟုတ်တန်ပါ။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းများစွာက မွန်ဂိုဘုရင် ကူဗလိုင်ခန်၏ ရေတပ်များ ဂျပန်ပြည်သို့ သွားရောက် တိုက်ခိုက်ရာတွင် ဤနေရာမှပင် ဖြတ်ခဲ့ သည်ဟု ခန့်မှန်းမိပါသည်။

ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်

အမှတ်စဉ် (၆၇)

အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဗိုလ်ရဲမောင်တွင် ပထမပတ်ကျောင်းသားများအတွက် ငါးပိကြော်များပါလာသည်။ ဗိုလ်လောင်းအားလုံး သဘောတူညီချက်အရ ငါးပိကြော်တစ်ဘူးကို မနီလာတွင်ပင်ဖောက်၍ စားပစ်လိုက်ကြပါသည်။ထမင်းသာစားရ၍ အာသာမပြေပါ။ မုန့်ဆာနေ၍ ပါးစပ်မှထုတ်ဖော်ပြောမိသောအခါ ကိုလူမော်(ဗိုလ်မှူးကြီးအငြိမ်းစား)က “ကလေးမုန့်လက်ညှိုး စားချင်နေပြီ” ဟု ကျွန်တော့်ကို ကလေးသူငယ်သဖွယ် ကျီစယ်ခြင်းခံရပါသည်။

ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်

အမှတ်စဉ် (၆၅)

နံနက်ပိုင်း သင်္ကြန်ပွဲပြီးဆုံးသွားသောအခါ သင်္ဘောတာဝန်ခံဗိုလ်ကြီးနှင့် ဆရာဗိုလ်ဟတက “ပျော်လည်းပျော်ကြ၊ ရေငုပ်သင်္ဘော လည်းကြည့်ကြ” ဟု သတိပေးကြသည်။ ရေငုပ်သင်္ဘောသည် ပတ်ဝန်းကျင်မှ အချိန်မရွေးပေါ်လာနိုင်သည်။