ယမန်နေ့မှအဆက်
သို့ပေမဲ့ တပ်မဟာမှူးက မိန်းမလည်း ရဖို့ပုံမပေါ်သေး။ ပြောင်းလည်းပြောင်းလဲမှုပင် သဲ့သဲ့မကြားရ အဲဒီတော့ ဆန္ဒပြကြသည်။
သူတို့လင်သားအတွက် အိပ်ရာလိပ်တို့ကို အရာရှိရိပ်သာသို့ ပို့လိုက်ကြပါသည်။ ပြီးတော့ လာရောက်ပို့ပေးရသည့် ရဲဘော်အား မှာလိုက်ကြသည်က ပြန်မလာနဲ့၊ တပ်မင်းနဲ့ပဲနေတော့တဲ့။
အားလုံးကောင်းပါသည်
အမျိုးသမီးတွေ မည်သို့ပင်နှုတ်ခမ်းစူကြပါစေ။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ အားလပ်သောညတို့မှာ ဘိလိယက်ထိုး မပျက်ကြ။ ကြက်သား ကာလသားဟင်းစားမပျက်ကြ။
ယမန်နေ့မှအဆက်
တပ်မဟာမှူးသည် ထိုသို့ မိမိ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို မှတ်နိုင်ရန်နှင့် ချမှတ်ပြီးသော ရည်ရွယ်ချက်တို့ကို အကောင်အထည် ဖော်သောအခါ၌ ဝေးလံသောအရပ်တို့တွင် လှုပ်ရှားနေကြရသော တပ်တို့၏ အခြေအနေကို မှန်းဆကြည့်နိုင်ရန် အတွက် နယ်မြေအနေအထားကို တတ်နိုင်သရွေ့ သိရှိနားလည်ရန် လိုသည်။ အရေးကြီးပါသည်။ ထိုဒေသတို့သို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ရောက်ဖူး မြင်ဖူးထားသည်ဆိုပါက အင်မတန် အကျိုးရှိသည်လို့ ထင်သည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ကျွန်တော်လွယ်မွေတွင် နေခဲ့ရစဉ် ထိုခေတ်က ကျိုင်းတုံနယ်အတွင်း ကကြသည့်ရမုံး အကကတော့ မဆိုးပါ။ ညက်သည်၊ ညောသည်၊ သိမ်မွေ့လှသည်။
ပြီးတော့မိန်းကလေးတို့က မြန်မာဆန်ဆန် အဝတ်အစားဖြင့် ယဉ်ကျေးစွာ ဆင်ယင်ထားကြသော 'လိ'အမျိုးသမီးလေးများဖြစ်ကြသည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ကျွန်တော်သည် ထိုရုံးခန်းအတွင်းမှနေပြီး ထိုသို့မပြတ် ပြောင်းလဲလျက် ရှိနေတတ်သည့် ရှုခင်းကို အခပေါင်းများစွာ ငေးမောကြည့်ရှုနေမိရတတ်သည်။ အလုပ်ပါးသည့်အခါတို့၌ လှမ်းမျှော်ကြည့်သည်။ အစီရင်ခံစာ အစရှိသည်တို့ကို ရေးသားနေရာမှ အနည်းငယ်ငြီးငွေ့သလိုလို ရှိလာသောအခါတို့၌ ထိုတံခါးပေါက်ဝသို့ ထသွားကာ ရပ်သည်။ တစ်ခါတလေတော့လည်း ကြည့်လို့ကောင်းကောင်းနှင့်ပဲ ကြည့်နေမိရပါသည်။
အဲဒီလိုဆိုတော့ ထိုတပ်မဟာ(၉) လွယ်မွေတွင် နေခဲ့ရစဉ်က ကျွန်တော်၏ အလုပ်တာဝန်တို့သည် အေးဆေးသည်၊ ကျွန်တော်၏ ဘဝသည် ငြိမ်းချမ်းလှသည်ဟု ဆိုရပါမည်။ ထိုအတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
အိမ်ထဲမှာလည်း ကုလားထိုင်စားပွဲတို့ဖြင့် ပြည့်ပြည့် စုံစုံ။ ကျွန်တော်တို့တွင် ပါလာခဲ့သော ပစ္စည်းတို့သည် လည်း သူ့နေရာနှင့်သူ အားလုံးနေရာတကျ ရှိနေကြပါပြီ။
ယမန်နေ့မှအဆက်
အမှန်တော့ ထိုလမ်းတစ်လျှောက်တွင် ရွာတည်ရန်လည်း မလွယ်ကူပါ။ လမ်းသည်ပင် မတ်စောက်သောတောင်စောင်းတွင် မော်တော်ယာဉ်နှစ်စီး ရှောင်ရုံမျှသာ ကျဉ်းမြောင်းလှပါသည်။ အထစ်ကလေးတစ်ခုသာဖြစ်သည်။
သို့ရာတွင် ထိုတောင်စောင်း၌ပင် အချို့နေရာတို့၌ အာခါလူမျိုးတို့ ကတ်သီးကတ်သတ်ဖြင့် ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးထားသော တောင်ယာအကွက်ကလေး တို့ကို တွေ့ကြရသည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
တောထဲမှလာခဲ့သော ကျွန်တော်သည် ကျိုင်းတုံလေယာဉ်ကွင်း ပတ်လည်ရှိ တောင်တန်းကြီးတို့ကို ကြည့်လိုက်ပါသည်။ အားလုံးသည် စိမ်းစိမ်းနှင့်စိုစို။
စိတ်ထဲတွင်ကြည်နူးလို့သွားရသည်။ ကျွန်တော်ချစ်သော တောင်တန်းညို့ညို့များ။
ယမန်နေ့မှအဆက်
သို့ရာတွင် ထိုရင်းနှီးချစ်ခင်မှုသည် မြန်မာဘုရင် ပါတော်မူခဲ့ပြီးသည့် နောက်ပိုင်းတွင် မှေးမှိန်ခဲ့ရပါ သည်။ ရွှေနန်းတော်ကြီးကား မရှိတော့ပါ။ ဟော်နန်းပျော်သာလျှင် ထီးထီးကြီးဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။ သို့ဖြင့်၁၈၉ဝ ခုနှစ်အထိ။
ထို ၁၈၉ဝ ခုနှစ်တွင် အင်္ဂလိပ်တို့၏ကိုယ်စားလှယ် ဂျေဂျီစကော့ဆိုသူ ကျိုင်းတုံသို့ရောက်ရှိလာကာ ကျိုင်းတုံနယ်အား ဗြိတိသျှတို့၏ ပိုင်နက်တွင်းသို့ တရားသွတ်သွင်းခဲ့သည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ကမ္ဘာမကြေကိုအားပါးတရ ဟစ်အော်သီဆိုခဲ့ကြသည်။ စည်တော်ကိုမြိုင်မြိုင်ကြီးရွှမ်းပြီး တစ်ထီးတစ်နန်းဖြင့် သမ္မတနိုင်ငံတော်ကို ထူထောင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။
သို့ရာတွင် ထိုလွတ်လပ်ရေးကြီးနှင့်အတူ ဖွားဖက်တော်အဖြစ် ပါလာသည်က ပြည်တွင်းဆူပူ သောင်းကျန်းမှုကြီး။ ရောင်စုံသူပုန်တို့က တစ်စခန်းထလိုက်ကြသည်။
ကျွန်တော်တို့သည် သမိုင်းက သွန်သင်ပြသခဲ့သည့် ဖြစ်ရပ်တို့မှ သင်ခန်းစာတို့ကို မနာယူတတ်ကြသေးပါကလား။
မင်းရေးကြွယ်ကြွယ်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ထို့ကြောင့် လေယာဉ်တွင် ပါလာကြသည်က ကျွန်တော်နှင့် ကျွန်တော်၏အိမ်သားများ။ ကျွန်တော်၏ အိမ်သားများဆိုတော့ ကျွန်တော်၏ ရဲဘော်တပ်ကြပ်သာဒွန်း (ယခု ဖောင်ကြီးကျောင်းတွင် အမှုထမ်း)၊ သူ့ဇနီး ပြီးတော့ သူတို့ရဲ့ဒါဇင်ဝက်ကျော်ကျော်ရှိ သားများ ပုစုခရု မွေးထားလိုက်ကြသည်ကလည်း သားယောကျ်ား ကလေးတွေချည်းဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ ရဲဘော်ထွန်းလှ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်၏မွေးစားသား ကချင်ပြည်နယ် ခေါင်လန်ဖူးဒေသမှ ကန်ဆာလူမျိုး ဇန်ယော။ ပြီးတော့ ခွေးနှစ်ကောင်၊ မိချောနှင့်ငနီ။
