အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

အခု လူတိုင်းကို အချိုးကျနို့ဆီနဲ့ သကြားထုတ်ပေးနေတယ်။ သောက်တဲ့လူက သောက်တယ်။ကလေးတိုက်တဲ့သူက   တိုက်တယ်။ ရောင်းစားတဲ့သူက ရောင်းစားတယ်။ ဒါတွေကို မင်းတို့ ထုတ်မပေးတော့ဘူး။ တို့ ကင်တင်းဆိုင်တစ်ခုဖွင့်မယ်။ လက်ဖက်ရည်၊ကော်ဖီ၊ ဆေးလိပ်ရောင်းမယ်။ ကော်ဖီသောက်ချင်ရင် အိမ်မှာမသောက်နဲ့၊ ဆိုင်မှာသောက်။ တစ်ခွက်တစ်မတ်။

အခု ဒေါ်ညွန့်ကော်ဖီဆိုင်လည်း မရှိတော့ဘူး''

''ဟုတ်တယ် ဆရာကြီး၊ ဒါ ကောင်းတယ်ဆရာကြီး''

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

သူ့တပည့်ကျော် ထမင်းချက်ကား စံဖေဖြစ်လေသည်။ ကျော်ဆွေက ရန်ကုန်မှထည့်လွှတ်လိုက်သူဖြစ်သည်။ စံဖေသည်အညာ ကျောက်ပန်းတောင်း ကျေးလက်မှဖြစ်ရာ အညာကျေးတောဟင်း အချက်ကောင်းလှသည်။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

 သောင်းဒန်၊ စောသာအေး၊ လှမင်းတို့ တကုန်းကုန်းတွက်ကြရသည်။ ဦးဆောင်သူမှာကား သောင်းဒန်ပင်ဖြစ်သည်။

''မသိရင် မေးကြ။  ငါပြတာကို သေသေချာချာ မှတ်ထား။ ငါလည်း ဒီလိုပဲ ပညာသင်ခဲ့ရတာပဲ။ ရွှေပြည်ကြီး တံတားတုန်းက ဦးလှစိုးဆီက ပညာတွေကို မေးမြန်းပြီးရလိုက်တာပဲ။   ဦးလှစိုးဆိုတာက  အမ်အက်စီအင်ဂျင်နီယာ။ ဂဏန်းတွက်တာလည်း တော်တယ်။

ဦးနှောက်ကလည်း ထက်တယ်''

''အခု အဲဒီ ဦးလှစိုးဘယ်ရောက်နေသလဲ''

''နိုင်ငံခြားသွားပြီး အလုပ်လုပ်နေတယ်''

''နှမြောစရာကောင်းလိုက်တာ  ဆရာကြီးရယ်''

အရေးကြီးပြီသွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

တစ်ညနေတွင် အောင်ကြီးသည် သောင်းဒန်ကို အပူတပြင်းလိုက်ရှာနေသည်။ သောင်းဒန်ကား စင်ရော် တွင် ဘိလပ်မြေအိတ်ရောက်လာသည်နှင့် တံတားသို့သယ်ရန် သွားရောက်စီစဉ်နေရသည်။ ထို့ကြောင့် ည ၇ နာရီ သာသာခန့်တွင်မှ ရောက်လာသည်။

“ဘာဖြစ်သလဲကွ၊ ပြူးပြူးပျာပျာနဲ့”

“ဘအောင်နဲ့ကျော်ညွန့်တို့နှစ်ယောက် သူပုန်နဲ့တွေ့လာလို့ ဆရာ”

“ဘယ်သွားလို့ တွေ့လာရတာလဲ”

“ကျောက်ရဲဘက်ကို ကျောက်စရစ်ရှာခိုင်းလိုက်တာဆရာ” ထိုနေ့ကား အလုပ်ပိတ်သည့် တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ် သည်။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

““အထူးတင်းကျပ်ဖို့ကတော့ မူးယစ်သောက်စားပြီး ရမ်းကားတာ၊ ဆဲရေးကြိမ်းမောင်းတာ၊ ဒါက နံပါတ်တစ်၊ နံပါတ်နှစ်က ယောကျ်ား၊ မိန်းမ ဆက်ဆံရေး၊လူပျိုတွေ ည ၇ နာရီကျော်ရင် အိမ်ထောင်သည်ဆောင်ကို မသွားရဘူး။ ဖိုမဆက်ဆံရေး ကိစ္စမှာ အပြစ်ကျူးလွန်ရင် သည်းမခံနိုင်ဘူး။ အလုပ်ထုတ်ပစ်မယ်။

တို့ဌာနမှာ အလုပ်မရနိုင်အောင်  စာရေးတင်မယ်။

အပျို လူပျိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ကြိုက်တာ အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ မလွတ်မလပ်သူများ သားမယား ကျူးလွန်တာမျိုး သည်းမခံနိုင်ဘူး။