အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

ယမန်နေ့မှအဆက်

ယမန်နေ့မှအဆက်

ယမန်နေ့မှအဆက်

အလှူအဝင်နေ့နှင့်ရှင်လောင်းလှည့်ပွဲ အလှူအဝင်နေ့ရောက်ပြီ။ ဒေါ်လေးတို့အိမ်ရှေ့မှာ နန်းတော်ကြီးတစ်ခု ပေါ်လာသလို မဏ္ဍပ်ကြီးမှာ ရွှေရောင်တောက်နေသည်။ ရွာသားတို့ လုပ်အားပေးပြီး ဆောက်ထားသည့် မဏ္ဍပ်အကြမ်းကို ပန်းချီဆရာက သူ၏ ရွှေရောင်ပန်းချီကား ချပ်များနှင့် အလှဆင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ မဏ္ဍပ်ဘေးတွင် ထမင်းကျွေးရုံနှစ်ရုံရှိသည်။ ချက်ကြပြုတ်ကြ၊ လုပ်ကြကိုင်ကြ၊ စားကြသောက်ကြနှင့် စည်ကားနေသည်။

ယမန်နေ့မှအဆက်

ကြေးစည်သံကြား၍ ထင်ပါ၏။ ညနေပိုင်းမှာ လှအောင်ရောက်လာသည်။

''ဟေ့ကောင်လှအောင်...ငါလည်း  မြင်းကြီး စီးရတော့မှာပါကွ''

မောင်ငြိမ်းချမ်းက လှအောင်ကိုပြန်ကြွားသည်။ လှအောင် အလှူပြီးကတည်းက လှအောင်ကြွားသမျှ မောင်ငြိမ်းချမ်း နားထောင်ခဲ့ရသည်။ ခုတော့ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ပြီဟု မောင်ငြိမ်းချမ်း ဝမ်းသာနေသည်။

''မြင်းက လန့်တတ်တယ်နော်...လန့်ရင် လိမ့်ကျနေဦးမယ်''

လှအောင်အတွေ့အကြုံ ရှိထားသူအနေနှင့် ပြန်ကြွားရင်း သတိပေးသည်။

''လန့်ရင်မြင်းဇက်ကြိုးကို ငါတင်းတင်း ဆွဲထားမှာပေါ့ကွ''

မောင်ငြိမ်းချမ်းက အားကျမခံပြန်ပြောသည်။