အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

''ကြည့်လည်းလုပ် ဆရာကြီး။ ချာတိတ်တွေ လူပျိုလိုင်းမှာ အတတ်မျိုးစုံ တတ်လာလို့ ဗိုလ်မှူး ဒုက္ခရောက်နေပါလိမ့်မယ်''ဟု ဂျော်လော့စကီးက သတိပေးသည်။

''ဟုတ်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်  အဲဒါမေ့သွားတယ်။ ဟိုအကောင်တွေကတော့ စံပဲ။ ပညာတော့စုံတယ်။ အတော်ထိန်းရတယ်။ အထိန်းမတတ်ရင် ဒုက္ခရောက်ဖို့ပဲ။ တစ်လောက အလုပ်ကြပ် ဦးစန်းခွင့်ယူပြီး ရန်ကုန်ပြန်တုန်း  ကိုလေးမောင်ကို အထိန်းခိုင်းပါတယ်။

တုတ်တပြက်ဓားတပြက်ဖြစ်ကုန်လို့ မနည်းကြားဝင်ယူရတယ်။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

သည်လိုနှင့်ပင် ကျောက်စု သဲစုစုနေရင်း မိုးသည် သဲ၍မဲ၍လာသည်။  ရေလယ်ဖောင်များကိုဖြုတ်၍ ကမ်း၌ချည်ထားရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ တစ်နေကုန်နေမမြင်ရ။ ပေ ၃ဝဝ ခန့်သာမြင့်သည့် အင်ကြင်းတောင်ကုန်းလေးမှာပင် တောင်ခိုးဝေကာ မြူဆိုင်းနေတတ်သည်။ စင်ရော်၌ နောက်တစ်မိုးခိုရဦးမည်။ အဖြစ်အပျက်တို့သည် ဘာမှမထူးခြားလှ။

သို့သော်လည်း သောင်းဒန်က ဌာနချုပ်သို့ တခြားအလုပ်တစ်ခုကို ထိုအတောအတွင်းခိုင်းလျှင် သင့်မည်ဖြစ်ကြောင်း အစီရင်ခံလိုက်သည်။

အရေးကြီးပြီ သွေးစည်းကြစို့

ယမန်နေ့မှအဆက်

ပဲ့နင်းဦးထောင်တစ်ပါးကြီးသည် ကျောက်စရစ်များကို မြောက်ဘက်ကမ်းတစ်နေရာမှ သယ်လာကာ ရေထဲသို့ ထိုးထွက်နေသော ယာယီတံတားထိပ်၌ ဖင်ပေး၍ ဆုတ်လာသည်။ တံတားအောက်ဘက်၌ ပွန်တွန်း တစ်စီး ရပ်ထားသည်။ တံတားမှ ပွန်တွန်းပေါ်သို့ ပျဉ်ပြားကြီးတစ်ခု ဆင်ခြေလျှောကျနေသည်။ တစ်ပါးကြီး ထိုပျဉ်ပြားသို့ ဖင်ပေးမိလျှင် ပဲ့နင်းဦးထောင်လာကာ  ကားပေါ်မှကျောက်စရစ်များ ပျဉ်ပြားပေါ်မှ တစ်ဆင့် ပွန်တွန်းပေါ်သို့ ဝေါခနဲကျသွားကြသည်။