အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

ယမန်နေ့မှအဆက်

ကျေးလက်တောရွာ သဘာဝနှင့်   ဆိုလျှင်တော့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော   မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ပါ၏။

သတို့သားနှင့်သတို့သမီး နှစ်ဖက်မိဘဦးကြီး၊ ဦးလေး၊ဒေါ်ကြီး၊ ဒေါ်လေးတို့ကို ကန်တော့ကြသည်။ နှစ်ဖက်မိဘ လူကြီးဆွေမျိုးသားချင်း လက်ရင်းများက ကန်တော့ဆုပေးကြသည်။  အခုမှ အကြီးစား လက်ဖွဲ့ခြင်းများပြုကြသည်။

နေနဲ့လရွှေနဲ့မြ လိုက်ဖက်တင့်တယ်သော မင်္ဂလာပွဲကြီး စည်ကားတင့်တယ်စွာ ပြီးမြောက်သွားလေပြီ။

ညနေပိုင်းသို့ရောက်သောအခါ လင်နောက်ဆံထုံးပါမြဲ ထုံးအတိုင်း မစောရှင်သည် မောင်ချစ်စိန်နေထိုင်ရာ ထန်းတောရွာသို့ လိုက်ပါသွားရသည်။

ထန်းတောရွာ

ယမန်နေ့မှအဆက်

''ပြီးတော့လည်းဖေဖေ၊ သမီးလေ အရင်တုန်းကလို မတုန်လှုပ်တော့ဘူး။ ဟိုတုန်းကတော့ တစ်ယောက်က ဒါတဲ့ဆိုရင် သမီးစိတ်လှုပ်ရှားတယ်။ နောက်တစ်ယောက်က ဟိုဟာလို့ဆိုပြန်ရင် စိတ်ထိခိုက်တယ်။ တစ်ခါ တခြားတစ်ယောက်က ဒီဟာလို့ဆိုရင် ဖေဖေကြောင့်၊ မေမေကြောင့် အဲလိုအပြစ်ပုံချင်တယ်။ အခုဒီလိုမဟုတ်တော့ဘူး ဖေဖေ၊ ဘယ်သူကဘာပြောပြော စိတ်မလှုပ်ရှားရအောင် ကြိုးစားပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း အပြစ်မဖို့တော့ပါဘူး ဖေဖေ။ အတင်းပြောရအောင် လာတဲ့လူကို သမီးပိတ်ပြော ပစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီလိုပြောရမလား ဆိုပြီး သူတို့ အတင်းပြောချင်လည်း ပြောပေစေတော့။သမီးဂရုမထားတော့ဘူး''

ယမန်နေ့မှအဆက်

“ဒယ်ဒီ”

ကျော်ကျော်က ဝမ်းသာအားရ ပြေးဖက်သည်။

“သား”

ကိုသန်းနိုင်က ကျော်ကျော်အား ဆီးပွေ့ထား၏။

“ခင်ဗျားတို့ ကြိုက်တဲ့နေရာမှာ ထိုင်နိုင်ပါတယ်”

ရဲမင်းကြီးက ခွင့်ပြုသဖြင့် ကိုသန်းနိုင်သည် ပန်းနှင့်ကျော်ကျော်ကြားတွင် မမြသွေးသည် ကိုချစ်သောင်းဘေးတွင် ထိုင်ကြ၏။

“ဒယ်ဒီ ဝလာတယ်နော်”

“အနားယူရတာကိုး သားရဲ့”

သို့စဉ် ရဲမင်းကြီးက စတင်စကားပြော၏။

ယမန်နေ့မှအဆက်

''ဘယ်သူမှမသိပါဘူးအန်တီရယ်။  ပန်းတို့ဆိုတာ ကတော့ ဒီဘက်နားပေါက်ကဝင်လာတာကို ဟိုဘက် နားပေါက် က ထုတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ။ ဒီတော့ စိတ်အေး လက်အေးနဲ့သာ အန်ကယ့်ကိုလက်ထပ်လိုက်ပါ'' ''အန်ကယ် ကန့်ကွက် တယ် ပန်း။ အထူးသဖြင့် လက်ထပ်ဖို့ကို ကန့်ကွက်တယ်''

ကိုချစ်သောင်းက အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာပြော၏။ ''ဘာလဲ၊ အန်ကယ်က သစ္စာဖောက်သွားပြီဆိုပါ တော့''