ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၁၀၄)
ကျွန်တော်တို့ ၁၆ နှစ်သားအရွယ် ပုံစံသွင်း၍ရသော၊ ငယ်ရွယ်စဉ်အချိန်က စည်းကမ်းကောင်းသော၊ အကျင့်ကောင်းသော၊ တိုင်းပြည်ကိုချစ်သော၊ တိုင်းပြည်အတွက် ကိုယ်ကျိုးကိုစွန့်လွှတ်ရဲသော စစ်သားကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်အောင် လေ့ကျင့်ပုံစံ သွင်းပေးခဲ့သည်။ ဒီပုံစံများ ယခုအထိ မပျောက်ကြသေးပါ။ ဆရာ့ကို လူဆိုးကြီးဟု ထင်ခဲ့မိလျှင်လည်း ခွင့်လွှတ်(ဆင်းဆေ့)။
ဆင်းဆေ့ ဂန်ပတ်တေးကူဒါဆိုက်။ ။
နိဂုံး
ကိုယ်နှင့်သက်ကိုနှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၁၀၂)
“ဂန်ပတ်တေးကူဒါဆိုက်” လေတပ်အတွက် ၁၀ ယောက်ကို ဗိုလ်ဝါတနာဘေးက ဂျပန်ပြည်အထိ လိုက်ပို့ရတယ်။ ကျန်တဲ့လူ ၃၀ ကိုတော့ ငါ ဟတချူးအီက တာဝန်ယူပြီး ဂျပန်ပြည် ဘုရင့်စစ်တက္ကသိုလ်အထိ ပို့ခဲ့ရတယ်။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၁၀၀)
ရဲဘော်တင်အောင် အစာစားရန် စစ်တက္ကသိုလ်ကျောင်းအုပ်ကြီး အူရှိဂျီးမား ကိုယ်တိုင် ဆေးရုံသို့လာရောက်၍ ဖျောင်းဖျပြီး အစာကျွေးသည်။ ရဲဘော်တင်အောင် လုံးဝမစားပါ။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၉၉)
မိသားစု၊ ဇနီး၊ သားသမီးများနှင့် နောက်ဆုံးအချိန် ကလေးတွင် ပျော်ရွှင်ယုယစွာနေထိုင်လျက်ရှိကြသည်ကို ကြေကွဲဖွယ်တွေ့မြင်ရသည်။
ခါမိခါဇေနှင့် တိုက်လျှင် အောင်မြင်မည်ဆိုသည့် ယုံကြည်ချက် မှားသည်၊မှန်သည်ဟု မဝေဖန်လိုပါ။ နိုင်ငံတော်က အလိုရှိလျှင် အသွေးကိုလည်းကောင်း၊ အသားကိုလည်းကောင်း၊ အသက်ကိုလည်းကောင်း ပေးလှူရန်အသင့်ရှိပါသည်ဆိုသည့် စိတ်ဓာတ် ကိုတော့ ချီးကျူးထိုက်လှပါသည်။
ကိုယ်နှင့်သက်ကိုနှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၉၈)
ခါမိခါဇေ သို့မဟုတ် ထော့ကော ဂျပန်ဘုရင့်စစ်တက္ကသိုလ် အမှတ်စဉ် (၅၈) မြန်မာပညာတော်သင် ဒုတိယအပတ်မှ ဗိုလ်လောင်းတင်အောင်ကို ကျွန်တော်တို့ ဂျပန်ပြန်ရဲဘော်များက”ထော့ကော” ဟုခေါ်ကြသည်။
“ထော့ကော” ဆိုသည့် ဘွဲ့အမည်သည် ရတောင့်ရခဲ ဘွဲ့အမည်ဖြစ်ပါသည်။
“ထော့ကော” တာဝန်အပေးခံရသော ဂျပန်အသေခံ သူရဲကောင်းများသည် သက်ရှိထင်ရှား မရှိကြတော့ပါ။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၉၇)
နာ့စ်မပီပီ ချိုချိုသာသာပြောလျှင် ခံသာသေးသည်။ အရာရှိက လက်အောက်တပ်သားကို အမိန့်ပေးသည့် ပုံစံမျိုးဖြင့် လာပြောသောအခါ ကျွန်တော်တို့အနေဖြင့် တပ်မတော်မှ အကြီးအကဲများနှင့်လည်း မတွေ့။ လာရောက်အားပေးမည့်သူလည်း တစ်ယောက်မှမရှိ။ အစစအရာရာ အဆင်မပြေ၍ စိတ်အားငယ်စိတ်တိုနေချိန်ဖြစ်၍ အင်္ဂလိပ်နာ့စ်မကြီးကို ပြန်၍အော်ထုတ်လိုက်ကြပါသည်။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၉၅)
ဂျပန်ပြည်ကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့သော အမေရိကန်စစ်အာဏာပိုင်များက ကျွန်တော်တို့ မြန်မာများကို စစ်သုံ့ပန်းအဖြစ် သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည်။ မနီလာစစ်သုံ့ပန်း စခန်းရောက်မှ စစ်သုံ့ပန်းစခန်း အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့က မြန်မာများ စစ်သုံ့ပန်းဖြစ်ရခြင်း အကြောင်းကို သိရှိရန် တစ်ဦးချင်းမေးမြန်း စုံစမ်းကြသည်။ စစ်သုံ့ပန်းဖြစ်ရပုံ၊ နေရထိုင်ရပုံ၊ ဂျပန်အပေါ်သဘောထား စသည်တို့ကို မေးမြန်းသည်။ မြန်မာအားလုံး ညှိနှိုင်းပြီး မြန်မာများ လုံခြုံရေးကို အဓိကထား၍ ဖြေကြားခဲ့ကြပါသည်။
ကိုယ်နှင့်သက်ကို နှင်းဆက်အပ်မည်
အမှတ်စဉ်(၉၄)
ကျွန်တော်တို့တွင် အထုပ်အပိုးများပါရှိနေသဖြင့် အမေရိကန် ယူနီဖောင်းရပြီးပြီဟု ယူဆကာ ယူနီဖောင်းများ ထုတ်မပေးတော့ပါ။ စခန်းအတွင်း ရွက်ဖျင်တဲလေး၊ ငါးရာခန့်ရှိမည် ထင်ပါသည်။ စခန်းအတွင်း ရွှံ့ဗွက်များ ခြေမျက်စိမြုပ်လောက်အောင် ရှိနေသည်။ ရွက်ဖျင်တဲများအတွင်း ကတ္တရာအပြားများ ခင်းထားသဖြင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပါသေးသည်။ အိပ်ရန်ခေါက်ခုတင်များ ခင်းထားပါသည်။
