ဆောင်းပါးရှည်-ကျော်အောင်
ယမန်နေ့မှအဆက်
လှမင်း စိတ်ပျက်သွားဟန်တူသည်။ ''ဘာလဲ၊ ဒီကောင်စိတ်ပျက်နေသလား။ မင်းပြန်ပြေးမယ်တော့ စိတ်မကူးနဲ့ နော်'' ''မပြန်ပါဘူးဗျာ''
''ငါသွားနေတုန်း ဘာများထူးသေးသလဲ''
''သြော် မနေ့ညက လက်သမားတစ်ယောက် ပျဉ်ကျလို့ ခြေထောက်မှာ ဒဏ်ရာကြီးတာနဲ့ စင်ရော် ဆေးရုံကိုပို့ လိုက် ရတယ်'' ''ဘယ်သူလဲကွ၊ ဘယ့်နှယ်နေသေးလဲ'' ''ကိုသန်းဖေပါ။ ခုတော့ သက်သာသွားပြီ ပြောတာပဲ။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ယမန်နေ့မှအဆက်
“ဒါ ပေ ၂၀ မှာတွေ့တဲ့ကျောက်ပဲ ဆရာကြီး။ အောက်ကို ဆက်ဖောက်လို့မရဘူး”
“ဘယ်နေရာ စမ်းတာလဲ”
“ခုဟာ ပထမဆုံးတွင်းပဲ ဆရာကြီး။ နောက် ၂ ပေကွာမှာ တစ်တွင်းထပ်ဖောက်နေတယ်”
“စောသာအေးလာဟေ့။ လှမင်းလည်းလိုက်ခဲ့။ ဘယ်သူ့မှ မပြောကြနဲ့ဦး”
သောင်းဒန်တို့သည် ဒေးဗစ်နှင့်ရေလယ်သို့ လိုက်သွားကြသည်။ သူတို့ရောက်သည့်အခါ ဒုတိယတွင်း ဖောက်နေဆဲဖြစ်သည်။ ရေလယ်တွင် ဖောင်တစ်ခုကို ယာယီကျောက်ချပြီးနောက် လွန်စက်နှင့်ရေအောက် သို့ဖောက်နေကြသည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ချောင်း၏တောင်ဘက်နှင့် မြောက်ဘက်ကမ်းစပ်တို့တွင် ယာယီသစ်သားတံတားများ ထိုးထားရသည်။
သစ်ဖောင်၊ ဝါးဖောင်များ ဆိုက်ရန်အတွက် လည်းကောင်း၊ မော်တော်ကားများ ကူးရန်အတွက်လည်းကောင်း၊ ဝန်ချီစက်များ မောင်းတက်၍ မြစ်ထဲမှပစ္စည်းများ သယ်နိုင်ရန်အတွက်လည်းကောင်း ဖြစ်သည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
“ခင်ဗျားတို့ ဘယ်လောက်လိုချင်တာလဲ”
“နှစ်လစာ၊ သုံးလစာပေါ့ဗျာ”
“စပါးရတော့ရော ဒီမှာရှိတဲ့ဆန်စက်က ခွဲပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အစိုးရစပါးတွေတောင် မကြိတ်ရသေးတာ အများကြီးကျန်သေးတယ်။ စိမ့်မြိုင်ကိုသွားပြီးကြိတ်ရလိမ့်မယ်”
“ဒီအထိတော့ ဒုက္ခခံနိုင်မယ်မဟုတ်ဘူး ဗိုလ်ကြီး ဇော်သန်း”
“ပင်လယ်ဘက်ကရွာတွေမှာ သွားပြီးဝယ်မယ်ဆိုရင်တော့ စပါးရနိုင်သေးတယ်။ အဲ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ သူတို့ဆီမှာပဲ မောင်းထောင်း၊ ကြိတ်ထိုးလုပ်ခိုင်းနိုင်တယ်”
ယမန်နေ့မှအဆက်
''အိုကွာ အဲဒီအခါကျတော့ မီးစက်ခုတ်ခိုင်းရမှာပေါ့။ ည ဗိုက်နာတယ်ဆိုရင် ငါ့ပြော။ အဲဒီ တစ်ညလုံး မီးစက် ခုတ်ခိုင်းမယ်။ ပူစရာမရှိ ပူနေလိုက်တာ ကြာညွန့်ရာ'' ကြာညွန့်သည် လက်သမားဖြစ်သည်။ အနှိပ်လည်း ကောင်းသည်။ လက်သန်သည်။ ''ဟောဒါက ပထဝီ ကြောဆရာ'' ဟုပြောကာ ခြေဖနောင့်ကြောကိုဆွဲ လိုက်လျှင် ပေါင်တစ်ခုလုံး ပါသွားသည်။ ခေါင်းခဲလျှင်၊ ဇက်ကြောထိုးလျှင် ကြာညွန့်ကိုခေါ်ရသည်။ စခန်း လိုက်လာသည့် အခါကသူ့မိန်းမ ကိုယ်ဝန်ရှိစဖြစ်သည်။
ဟိုကျမွေးတာပေါ့ကွာ။ စင်ရော်ဆေးရုံငါပို့ပေးပါမယ်ဟု သောင်းဒန်တာဝန်ခံကာ ဇွတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
ယမန်နေ့မှအဆက်
“ဦးခင် ဘယ်မှမသွားနဲ့။ ကျွန်တော် ရေပြာဆောင်ဘက်ဆင်းမလို့”
ထိုခဏတွင် တောင်ကုန်းနှင့် ဝါးနှစ်ရိုက်လောက်အကွာ ကွမ်းသီးခြံထိပ်၌ မီးကျည်တစ်ခု လင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သေနတ်သံတို့ကား မစဲသေး။ ရန်သူကို အသေအချာမြင်ရအောင် မီးကျည်ပစ်ဖောက် ခြင်းဖြစ်ဟန်တူသည်။ မီးကျည်သည် လေထီးတွင် တွဲလဲခိုကာ တအိအိဆင်းလာပြီးလျှင် ကွမ်းသီးခြံထိပ်၌ ထိန်လင်းနေသည်။ ထိုအလင်းရောင်သည် စခန်းကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။ ထိုအခါ စောစောက တဲတန်းလျား ဘေးတွင် ဝပ်နေကြသူတို့သည် တန်းလျားအောက်သို့ တွားဝင်ကြသည်။
ယမန်နေ့မှအဆက်
