အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

အခန်း(၃၆)

အောင်သည် ဂီတာကို “အောက်သံ”ခလုတ်တွေနှိပ်ကာ တီးတတ်သည်ဆိုရုံသာ ဖြစ်သော်လည်း အောင်ဆိုသော သီချင်း သံမှာ ဝေစည်လျက် နားထောင်၍ကောင်း လေသည်။

သီချင်းနာမည်က “ဒီတံခါးဟာ ရှေ့ နောက် လွဲနေပါတယ်”တဲ့ ဆိုသူက ဟာမင် ဟာမစ်။

ငယ်ငယ်က     အောင်တို့ရဲ့    ကာယနည်းပြဆရာမ သင်ပေးတဲ့သီချင်းတဲ့။

အောင်ရဲ့အောင်

အောင်ရဲ့အောင်

ယမန်နေ့မှအဆက်

အခန်း (၃၅)

လတော့မသာ။

ကြယ်ရောင်လက်လက်အောက်ဝယ် စောင်းလျား ပင်အုပ်အုပ်လေးသည် မိုးရေစက်တို့နှင့် မှုန်မှုန်လက် နေသည်။

မိုးသည် ညအမှောင်မရောက်ခင် စောစီးစွာပင် တိတ်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ထိုညက အောင် ဂီတာတီးဖြစ်သည်။

အောင်ရဲ့အောင်

အောင်ရဲ့အောင်

ယမန်နေ့မှအဆက်

အောင်က ကိုလတ်ကို ပြန်မချေပတတ်သဖြင့် မျက်စောင်းတစ်ချက်သာ ဝေ့လိုက်သည်။

ကိုလတ်က သူဘာမှမပြောသလို မျက်နှာကို တည်ထားသည်။

ချောစုနှင့် ဆန်းဆန်းမြင့်တို့က ရယ်မောနေကြသည်။

အခန်း(၃၄)

သူတို့ပြန်သွားတော့ အောင့်ကို ပျဉ်ထောင်အဆောင်ဘက်နှင့် အုတ်တိုက်အဆောင်ဘက်မှ မိန်းကလေး တွေကလှမ်း၍ “အောင်ရေ၊ မုန့်ဝယ်ကျွေးဟေ့” ဟု လှမ်း၍တောင်းဆိုကြသည်။

အောင်ရဲ့အောင်

အောင်ရဲ့အောင်

ယမန်နေ့မှအဆက်

နောက်ပြီး အိမ်ရှေ့က စားပွဲနားက စင်ပေါ်က ရမိရရာ Le Point (The Period) လို့ အဓိပ္ပါယ်ထွက်တဲ့  ပြင်သစ်မဂ္ဂဇင်းတစ်စောင်ကို  ကောက်ယူပြီး ကိုအောင့်ကျောပြင်ကို အဲဒီစာအုပ်နဲ့ တဖျပ်ဖျပ် ရိုက်လိုက် တယ်။ 

သည်သီချင်းဟာ အောင့်ရင်ထဲမှာ လှုပ်ရှားစေတာ တော့ အမှန်ပါပဲ။

ဒါပေမဲ့ အကြောင်းသိနေကြတော့ အောင် အနေရခက်နေမယ်ဆိုတာ သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်    နည်းနည်းမှ မစဉ်းစားမိကြဘူးလား။

အောင်ရဲ့အောင်

အောင်ရဲ့အောင်

ယမန်နေ့မှအဆက်

အိမ်ရှေ့ထွက်လာသောအချိန်တွင် သူပြောသလို ဘောက်ချာလည်းမရှာဘဲ “လူရွှန်းဝတ္ထုတိုများ”  ဆိုသည့် အင်္ဂလိပ်ဘာသာနှင့် စာအုပ်တစ်အုပ် အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ဖတ်နေသော ကိုအောင့်ကို လှမ်းမြင်လိုက်တော့ အောင်သည် ကိုအောင့်ကျောကိုရိုက်ရင်း...

“ကိုအောင်နော်...ကိုအောင်၊ ခင်ဗျား ဘာလုပ်တာလဲ၊ တော်တော်လည်တာပေါ့၊ ပညာပြတယ်ဟုတ်လား၊ ပညာ ဒါအကုန် ပဲလား၊ ပညာကုန်ပြီလား”

အောင်ရဲ့အောင်

အောင်ရဲ့အောင်

ယမန်နေ့မှအဆက်

“ကောင်မလေး၊ နင် ငိုနေတာလား”

“ဟင့်အင်း”

ကိုအောင်၏အမေးကို ညာလိုက်သည်။

ကိုအောင်သည် တံခါးခေါက်လိုက်တော့ တံခါးသည် ပွင့်လာသည်။

ထုံးစံအတိုင်းပင် ကိုအောင့်အိမ်သည် တိတ်ဆိတ်နေလေသည်။

“အိမ်မှာ ခိုင်းစရာလူမရှိဘူးလား...ကိုအောင်၊ ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာသလိုပဲ၊မနက်က ဘာမှမစားရသေးဘူး”

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“တစ်ခါတလေ စိတ်ညစ်ရင် စာဖတ်လို့မရဘူး ကိုအောင်ရ၊ ကျွန်တော် လျှောက် သွားချင်နေတယ်”

“ကဲ...လာ၊    ဒီလောက်တောင် လျှောက်သွားချင်ရင် နင့်ကို ငါခေါ်သွား မယ်”

“ဘယ်ခေါ်သွားမှာလဲ”

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

    ကိုလတ်သည် အောင့်ကို ကမန်းကတန်း ဆွဲထူပြီးရယ်လျက်   လှမ်းဖက်လိုက်လေ သည်။

အောင်သည် ကိုလတ်၏ကျောပြင်ကို ဖြန်းခနဲရိုက်လိုက်ပြီး...

“ကိုလတ် တော်တော်ဆိုးပါလား”

ကိုလတ်သည်    တသောသောနှင့် ရယ်မောနေမိပြီး အောင့်ကို ဒုတိယအကြိမ် နမ်းလိုက်ပြန်သည်။